Er hebben zich veel dingen voorgedaan in mijn leven, maar er was altijd eén rode draad: seks en seksuele energie (levensenergie). Dit uitte zich soms in speelsheid en creativiteit maar ook vaak genoeg in zelfdestructie en verwoesting. Allemaal vanuit dezelfde energie, maar verschillende kanten van de munt.

Als klein meisje was ik altijd aan het dansen, twerken en nieuwsgierig naar wat ik daar nou kronkelend, spiralend zag bewegen in de spiegel. Vond je me niet dansend? Dan vond je me waarschijnlijk klimmend (lees: wonend) in een boom. Dit was waar m'n sensitiviteit zich het meest thuis voelde.

Vanwege mijn sensitiviteit trok ik me vaak terug wat er tot leidde dat bepaalde delen die hun bestaansrecht wilde innemen niet tot uiting konden komen. Dit resulteerde in twee eetstoornissen.
Een eetstoornis bewoog zich als de destructie van mijn levensenergie en lichaam, de ander als onderdrukking van de levensenergie en kracht die daar bij komt kijken. Echter zie ik ze niet als iets 'slechts', het zijn slechts de spiegels van wat er intern speelde. Niet wetende dat de kern van deze eetstoornissen mijn dharma zou blootleggen, ging ik het proces van herstel aan.

Tijdens het herstel van mijn eetstoornis kwam dus ook alles wat de eetstoornissen spiegelde vanuit mijn interne wereld tot mijn bewustzijn. Ik kwam veel lagen tegen waarin de pijn van mishandeling en onderdrukking van seksuele energie lag opgeslagen. Levens geleefd als vrouw waar ik onderdrukt, stemdood en (seksueel) misbruikt werd kwamen boven water. De pijn van misbruik in dit leven opgeslagen in mijn baarmoeder en yoni. Bestraffing van het vuur wat in mij leefde werd blootgelegd.

Hoe dieper ik dook hoe meer en meer ik terecht kwam bij mijn daadwerkelijke wortels die in het duister lagen. De donkere wateren van vrouwelijke seksuele creatie kracht.